στερήσιμος

και στερέσιμος, -ον, Α [στέρησις / στέρεσις]

1. αυτός που υπόκειται σε αφαίρεση, σε απόσπαση

2. αυτός τον οποίο μπορεί κανείς να στερηθεί

3. (το ουδ. τού τ. στερέσιμος ως ουσ.) τὸ στερέσιμον

πρόστιμο που επιβαλλόταν ως ποινή.